ปฐมบท.....สุนทรียภาพทางทัศนศิลป์ สมเด็จโต แห่งวัดระฆัง

ในระยะเวลา 5 ปีที่ผ่านมา....ผมเองได้สะสมพระเครื่องจำนวนมากมาย มีทั้งเก้ดูง่าย จนไปถึงเก้ฝีมือเฉียบ และพระแท้จำนวนน้อยมาก หากเปรียบเทียบส่วนส่วนกันแล้วไม่ถึง3%ด้วยซ้ำ หมดเงินการเช่าพระน่าจะหลายๆล้านบาท สำหรับวัยรุ่นคนนึง ไม่ใช่ผมเพราะว่าผมมีเงินนะครับ แต่ผมทำธุรกิจเป็นของตัวเองจึงสามารถตอบสนองกิเลสได้(พระท่านสอนแต่การละกิเลส ผมดันเพิ่มกิเลสซะงั้น) สิ่งที่ผมสร้างบล็อคนี้คือ อยากถ่ายทอดความฝันในการสะสมพระจากรุ่นสู่รุ่น , เห็นมลเสน่ห์พระเครื่อง และยึดถือเป็นต้นแบบแห่งความดีความเจริญภายในจิตใจ เอาละผมเองไม่พูดพล่ามทำเพลงดีกว่า.................

พระสมเด็จพิมพ์ใหญ่เกศทะลุซุ้มของผมองค์แรก หลายๆท่านรวมทั้งผมเอง ตะลึงความสวยงามของพระองค์นี้มานักต่อนักแล้ว (ถ่ายรูปฝีมือหุหุ) อยู่ในช่วงปลายท่านสมเด็จโตสร้าง(ทันบ้างไม่ทันบ้างว่ากันไปแต่แท้แล้วกัน เกิดไม่ทันก็งี้แหละครับ) แต่องค์นี้เป็นเนื้อผงละเอียดซึ่งเป็นแม่พิมพ์ที่3 (ถ้าจำไม่ผิด) สิ่งแรกที่ต้องคำนึง คือ พิมพ์ ทรง ลักษณะ  , เนื้อหา มวลสาร และ ความเก่า ธรรมชาติ ดูกันง่ายๆครับ ไม่ต้องยุ่งยากและเครียด คุยกับผมสบายๆชิวๆ หลายท่านมักจะคิดว่า ทำไมพระเหมือนใหม่มาก แต่ส่องจิงๆเก่าเหลือหลายครับแค่ไม่กล้าแขวนออกมาใช้เท่านั้นเอง ผมเองก็ได้โอกาสบูชาท่านมาหลายปีแล้ว แขวนเองก็ไม่กี่ครั้งกลัวสึก เจ้าของเดิมท่านก็คิดแบบเดียวกับผม เวลาส่องนี่สุขสุดๆเพราะว่า เคยอ่านแต่หนังสือว่า พระสมเด็จโต เป็น3มิติ ในบางมุมมอง ไม่เชื่อท่านต้องหาพระแท้ๆมาส่องกันบ้าง อันนี้ผมคอนเฟริ์มครับ